Katlanılanı
olur, katlanılamayanı olur.
İyisi olur.
Daha iyisi olur.
Eksiksiz,
harika evlilik, efendi köle ilişkisidir!
Oysa, başka tür
bir ortak yaşam olması niyetiyle yapılmış olmalıdır evlilik denen birliktelik…
∘∘∘
Duygularınla
aklını evlendirmek bir yana, kol kola getirmenin bile nasıl bir badire olduğunu
bilirsin.
Yalnız yaşıyor
bile olsan…
∘∘∘
Tek başına
aklıyla duygularını evlendiremeyen biri…
Nasıl olur
da –karşı cinsten-başka birisinin aklı ve duygularıyla kendi aklını ve
duygularını evlendirebilsin…
Olmaz
olmasına; ama evlilik zaten aklın başındayken yapılan bir şey değildir.
∘∘∘
Yüzme
bilmeyen iki kişi dalarlar derin sulara;
Birlikte
çıkmaya çalışmanın adıdır evlilik…
İşin tuhafı
suya atlayana dek kimse söylemez.
Su yutmaya
başlayınca bolca akıl verenin olur…
∘∘∘
Hayatında
hiçbir şey alıp-satmamış, yapıp-satmamış iki insanın, hiç bilmedikleri bir
alanda şirket kurmalarıdır evlilik…
Üstelik
büyük umutlarla!
Bu işte
mantık aranır mı?
∘∘∘
Yapman
gereken eşinle karşılıklı oturup kusurlarınızı sayıp dökmek olmalıdır…
Ama boşuna;
kendi kusurunu kabullenen insan henüz doğmadı!
Herkes
dünyamın çivisinin başkaları yüzünden çıktığına inanmıştır…
Bu yol da
tıkalıdır.
∘∘∘
Ne kalıyor
geriye?
Tarafların
bildiği yolda yürümesi, bir…
Köle efendi
ilişkisi, iki…
∘∘∘
Hoşgörü
ister, beceri sahibi olmayı gerektirir, kendi yolunu çizme ustalığı olmazsa asla
olmaz…
Birlikte
yaşayanların kendi yollarına gitmeleri…
Hem kendi
yolunu bulacaksın, hem yoldaşının izinden gıcık kapmayacaksın…
Bunlar zor zanaatler…
∘∘∘
Kutsal
ailenin çoklukla bir köle efendi ilişkisi olması bundandır…
Yolunu
çizemeyen insanın ailedeki rolü köleliktir…
Efendisini
asla mutlu edemez…
Kölesinden
asla mutlu olmayanın adıdır “efendi”…
Bir yastıkta
kocarsın ama kölelik baki kalmıştır…
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder