7 Şubat 2017 Salı

Herkes Hayata Tek Bir Şiir Yazmaya Gelir

Kıskanıyorlar hepimizi ve kıskanacaklar

Güç iştir çünkü bir tarihi insan gibi yaşamak

Bir hayatı insan gibi tamamlamak güç iştir

Edip Cansever (ö. 1986)


Aynı şiiri yüzlerce kez yazar ve ölürüz!

Kendi biricik şiirini bir kez olsun okumadan çeker gider kalabalıklar…

Büyük dramımızdır bu!
∘∘∘


Ahmet Haşim (ö. 1933), Mehmet Akif (ö. 1936), Nazım Hikmet (ö. 1963)… hepsi sürekli yazacakları o tek şiir için doğmuştur…

Yaşar Kemal’in (ö. 2015) 20’nin üzerinde romanı var; ama hayatımda tek bir roman yazdım, dediği biliniyor…

Yazarlar tek bir şiir –hikâye, roman- yazmak için gelir dünyaya…

Biz de öyleyiz; sen de ben de... 

Bir şey yazmadıysak, ya rate –hayatta kendimizi gerçekleştirememiş- olduğumuzdan, ya da yazdıklarımızın diline yabancı olduğumuzdan...

Birikimimiz ve deneyimimiz elvermediğinden gözümüz görmediğinden…
∘∘∘


Herkesin şiiri tek ve biriciktir…

Boynunu eğip senden beklene teslim olursan, başkalarına benzersen, kendin olmaya cesaretin yoksa, içindeki şiir yeşermeden toprak olur…

Şiirinin katiliysen ruhunu da öldürürsün…

Sana kalan tekrarlardır…
∘∘∘


Hayatın dolap beygirinin acıklı tekdüzeliğine bürünür…

Dayanma gücünün hızla eridiğini hissedersin, hayat çekilmez olmuştur!

Oysa sağlık dâhil bir şeyin eksik değildir…

Sebebini çıkaramazsın…

Ta ki, bir dostun gelip “Canım kardeşim sen şiirini öldürmüşsün!” diyene dek…

Bu da kolay değil...

Şiiri kaçmış  zamanlarda yaşıyoruz!

∘∘∘

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder