Zamanlar hep şiirli olsun ister,
hayat!
Sanki gözleri kör;
Aklı havada!
Bu oyuncularla?
Mantığını bulamamış aklın şaşkın
pusulasıyla!
∘∘∘
Bakmayın işe yaradığına doğaya biçtiğimiz
mantığın…
Gündelik hayat başıboş…
Akıl sahiplenmiyor sokağı,
birlikte yaşamı;
Debeleniyoruz sahibinin sesi
mantıklar curcunasında.
∘∘∘
Arıyorsan şiirini, meydan bu
düşünce yağması…
Aşk da burada nefret de!
Şiir de burada güç de!
∘∘∘
Süreyi de biliyorsun pekâlâ…
Bekleyeceksin;
Ya da aşkına tek başına
yürüyeceksin!
∘∘∘
Hayatının kilidi sezgidir…
Sonsuzluklar, ufuklar, ağaçlar,
yüksek tepeler…
Şiirin özü... ateşler sezgiyi…
∘∘∘
Şiir alanı dil…
Dilin ustası şairler…
Eksiltilmiş sözden bir gıdım anlam
damıtmak…
Hayallerin, imgelerin kurgusuyla
peydahlanan duygusal - düşünsel alanın, içini titretmesi…
Kendine ve Tanrı’ya yaklaştığını hissetmek…
Şiirin özü…
∘∘∘
Bildiğini sandığın, küçük bir provasıdır
yalnızca,
Sezgiyle şiirin seni götürdüğü
büyük aşkın!
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder