9 Şubat 2017 Perşembe

Aşk Elbette Vardır Ama Şiirli Zamanlarda




Zamanlar hep şiirli olsun ister, hayat!

Sanki gözleri kör;

Aklı havada!

Bu oyuncularla?

Mantığını bulamamış aklın şaşkın pusulasıyla!
∘∘∘


Bakmayın işe yaradığına doğaya biçtiğimiz mantığın…

Gündelik hayat başıboş…

Akıl sahiplenmiyor sokağı, birlikte yaşamı;

Debeleniyoruz sahibinin sesi mantıklar curcunasında.
∘∘∘


Arıyorsan şiirini, meydan bu düşünce yağması…

Aşk da burada nefret de!

Şiir de burada güç de!
∘∘∘


Süreyi de biliyorsun pekâlâ…

Bekleyeceksin;

Ya da aşkına tek başına yürüyeceksin!
∘∘∘


Hayatının kilidi sezgidir…

Sonsuzluklar, ufuklar, ağaçlar, yüksek tepeler…

Şiirin özü... ateşler sezgiyi…
∘∘∘


Şiir alanı dil…

Dilin ustası şairler…

Eksiltilmiş sözden bir gıdım anlam damıtmak…

Hayallerin, imgelerin kurgusuyla peydahlanan duygusal - düşünsel alanın, içini titretmesi…

Kendine ve Tanrı’ya yaklaştığını hissetmek…

Şiirin özü…
∘∘∘


Bildiğini sandığın, küçük bir provasıdır yalnızca,

Sezgiyle şiirin seni götürdüğü büyük aşkın!

∘∘∘


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder