Alman düşünür Heideger’e (ö.
1976) sorarlar:
“Aristoteles’in (ö. mö 322)
hayatı nasıl bir şeydi?”
Yanıtı yalındır:
“O filozoftu; doğdu, düşündü,
öldü… Gerisine bakmayın hepsi yalnızca hikâyedir…”
∘∘∘
Filozof düşünür de ortalama insan
düşünmez mi?
Elbette düşünür ama ondan
istenildiği gibi; kendi istediği gibi değil!
İnsanın, düşüncesinin farkına
varması sandığımızdan çok çaba ister…
Sade vatandaşın bunlara ayıracak vakti yoktur!
İnsanlık henüz o seviyede değil!
Yük, insan tekinin omuzlarına yığıldıkça
yığılıyor!
∘∘∘
Bir
basitliktir, hayat…
Kafaları
karıştırmayın yok yere!
Doğarsın
bir şey yapmaya ve ölürsün!
O şeyi
yaptıkça varolursun…
∘∘∘
Aramanın dışında o şeyi, ne varsa hepsi hikâyedir…
Doldu
maddesidir;
Karartmadır…
∘∘∘
Gençsen,
ararsın coşkuyla ölüme dek yapacağın tek şeyi…
Havalı
duruş, karşı cins, güç, para…
Karartır
önündeki yolu…
∘∘∘
Yolun
yarısı son çıkıştır…
Ele
geçirmeden önce…
Tanrı’nın
sana bıraktığı bölümünü kaderinin.
∘∘∘
Sonra
gelir zararın neresinden dönersen kâr evresi…
Son
durağa kadar.
Keşfetmen
için ne yapmaya katıldığını bu kederli yolculuğa.
∘∘∘
Doğdun!
Öldün!
Arada
ne yaptın?
Masum
bir tek sözcükle…
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder