Fenerbahçe şampiyon olur dedim…
Olamadı!
Üstelik her şeyi kaybetti!
∘∘∘
Aslında durum açık:
Bir kestirimde bulundum ve
çuvalladım… Öyle pek fazla futbol düşünen biri falan da değilim…
Yüzde 50 şansım var diye düşündüm…
Yap tahminini; bilirsen, “Ben
bile bildim!” dersin…
Ters tepti!
Kara kara düşünüyorum şimdi…
∘∘∘
Açık söyleyeyim…
Bilemezsem ne yaparım diye
düşünmedim!
Bir yolunu bulurum, diye aklımdan
geçirmiş olmalıyım…
Çünkü insanların gündelik hayatı,
getir-götür –iş- dünyası, politika veya spor üstüne ne söylersen söyle
kıvırabiliyorsun…
Seni sınamalarına izin
vermiyorsun, olup bitiyor!
Öyle dedim, ama diyorsun; -biraz
olsun ağzın da laf yapıyorsa- arkasını dolduruyorsun…
∘∘∘
Nasıl olsa dediklerini test
edecek ortak bir mantık henüz icat edilmedi…
Örneğin, Aziz Başkan, Hoca’nın
kulağını çeker diye düşündüm, dersin, yapmadı ben ne yapabilirim!
Son iki ayda Hoca –Pereira-
bildiklerini unuttu, dersin, elimden ne gelir…
Adam birdenbire değişiverdi…
Ben gene aynı şekilde
düşünüyorum, dersin…
∘∘∘
Oturdum, bir şeyler söyleyelim dedim…
Yapamadım…
Zamanla böylesine saf tutmayı
midem kaldırmadı sanıyorum…
Hoş, sevimli, sosyal, anlayışlı,
hoşgörülü, akıllı, düşünceli görünmek için intihar ediyormuşum gibi geldi…
∘∘∘
Bundan böyle boş heveslerim
olmayacak…
Futbolu, asıl yorumcularına
bırakıyorum…
Kabul ediyorum, futbol hatalar
oyunudur (!)…
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder