30 Ocak 2017 Pazartesi

Bu İnsanlık Aşılmalı mı İnkâr mı Edilmeli




Dilin gelişmesiyle hayvandan ayrıldı… 100 bin yıl önce.

Düşündü, dünyayı algıladı, bilinci oluştu insanın.

Canlıların, cansızların patronu oldu…
∘∘∘


Ama kendini kaybetti…

Elinde soyut bir nükleer silaha dönüştü düşünce;

Bulanık ruhların bilinmez hedefleri uğruna rahatça kullanılan…

Ahlak ve etik sokakları terk etti, fantastik hikâyelere çekildi.
∘∘∘


“Dogmatik bir varlık oldu çıktı insan teki”[1]

Kendi varoluşunun fedaisiydi artık…

“Güç bozmuş, mutlak güç kesin bozulma getirmişti…”

“Dogmatik uykularından” uyanacak fırsatı olacak mıydı?
∘∘∘


Öylesine kesinliklere gark oldu, bildiklerinden öyle emindi ki…

Hayatın kurgusunda ne yazıyorsa tersini yapmayı gözü alıyordu.

Dağ gibi dalgalara karşı yüzmeye vardı!

Yapı taşı doğaya kafa tutacak denli cüretkâr…
∘∘∘


Çok meşgul, sinir sargılarını açıp kendini nasıl okuyacağını öğrenmeye vakti yok.

Amaçları ve pek derin dogmatik uykusu var…

Bu insanlığı aşmamız mı, yoksa inkâr etmemiz mi gerekiyor, çıkaramıyorum!
∘∘∘



[1] Cioran (ö.1995), Rumen filozof.
[2] Kant (ö.1804), Alman Filozof


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder