Ressamdır…
Müzisyendir…
Yazardır, her insan.
∘∘∘
Ama hep olduğu gibi yine
yanılmıştır:
Şairliği, şiir yazmak;
Ressamlığı, resim yapmak;
Müzisyenliği, şarkı düzmek;
Yazarlığı, roman yazmak sanmıştır…
∘∘∘
Büyük şiirden dünyayı öğrenmeyi;
Bir resme girip bulutlara
dalmayı;
Türkülerle kanatlanmayı;
Romanlarla başka dünyalarda soluk
almayı…
Hafife almıştır.
∘∘∘
Ne zaman ki yanıldığını anlamış…
O zaman insan olmuştur!
∘∘∘
Hayatı öylesine ciddiye almıştır
ki, elindeki güvercini kaçmasın diye sıkarken öldürdüğünü görmemiştir…
Sevmediği bir şarkıyı sonsuza dek
dinleyeceğini sanmış, yaşamdan korkmuş;
İsterse çekip gideceğini
bilmemiştir!
Hiçbir zaman deneyimlemeyeceği ölümden
kormuş, onun, hayatın tek büyük adaleti olduğunu sezmemiştir!
∘∘∘
Yaralarını hep abartmıştır…
Ne zaman ki, “Sazın büyüsünün
yarasında olduğunu” kavramış…
O an yeniden doğmuştur!
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder