Kendini bildiğinden beri adam
olmayı para kazanmak diye bildi Adam.
İnsan doğar, okur, para kazanır, evlenir,
adam olurdu…
Gördüklerinin, duyduklarının,
okuduklarının ruhuna kazıdığı dövme buydu.
Daha ilerisini hiç düşünmedi…
Ta ki karısıyla yolları ayrılana dek…
∘∘∘
İçinde hissettiği tuhaf boşluklardan
kuşkulandı;
Yoksa adam olmak için para
kazanmanın ötesinde yapılacak şeyler mi vardı?
Hayatını dibine –asgari yaşam gereksinimi
duvarına- kadar sadeleştirdi…
∘∘∘
Üç yıl düşündü, okudu,
yazdı; yaşamı kütüphanede geçti…
Hayatına yön veren düşüncelerinin
iler tutar yanı olmadığını gördü.
Bunları birileriyle tartışmalıydı…
∘∘∘
Sınıf arkadaşlarını aradı, eski
dostlarını…
Çoğunun vakti yoktu, hepsinin işi
vardı, meşguldüler; meşgul oldukları için gurur duydukları belliydi…
Önemli olmasalar meşgul
olamazlardı ki, diye düşündüklerini hafif tepeden bakarak saklamadan
gösteriyorlardı…
∘∘∘
Okulu yarıda bırakmış arkadaşlarına döndü…
Onlar sürekli iş peşindeydiler, vakit
bulmasına bulurlardı; ama densizlik olurdu onlarla tartışmak, adamlar can
derdindeydi…
∘∘∘
İnsanlık tuhaf bir durakta
eğlenmişti:
Ya işin olacak, ya iş arayacaktın…
Dünyanın en bilge insanının
yazdığı bir kitaptan bir şey tartışacak olsan bir dost bulamıyordun…
Bulduğun da kitabı okumamıştı…
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder