Yönetici gündelik hayatın amiridir.
Bildik düşünce kalıpları baskındır bugünden – yarına akan ortak yaşamda;
insanlar zamana teslim olmuştur.
Yöneticiler gündelik yaşamda önde gider, yol gösterirler.
∘∘∘
Daha iyi bir dünya umurunda
değildir yöneticinin.
Önce kendisinin sonra şirketinin daha çok kazanmasıdır umurunda olan…
Yönetici uyanık ve becerikli olmak ister. İşleri halletmenin
kestirme yoludur bu…
Akıllı ve birikimli olmak gibi hedefleri amatörce bulur.
Bunlar sizi hayatın içinde yalnızlaştırır, der.
Akılla işlerini halletmeye kalktın mı üniversite saçmalıkları içinde
bulursun kendini.
Dostların azalır, sıkışınca kimseyi yanında bulamazsın!
Ekmeğini yalnız yemeye işini
yalnız görmeye başlarsın…
∘∘∘
Yönetici fazla birikimli olmamalı, halk adamı olmalı…
Bilgi halktan uzaklaştırır!
Düşünce tekrarlanan kalıplardan oluşmalı, değişik mantıkları uygulamaya kalkmamalı…
Farklı mantıklar yöneticinin öğrenmesini gerektirir.
Patronun ve yöneticinin öğrenmesini isteyen öneriler yanlıştır!
Öğrenmesi gerekenler zaten ne patron ne de yönetici olabilir…
∘∘∘
Yukarda saydığım yaklaşımlar çalışanlara –kimseye- önerilmez!
Doğru hayata giden yolları o
taşlarla kaplayamazsınız!
Ama yöneticiler başkadır!
Onların ne düşünmeye ne de “doğru hayata” ihtiyaçları vardır.
Cahil yönetici avantajlıdır!
∘∘∘
Aslında bu gündelik hayatın bir gereksinimidir.
Yönetici yalnızca ortama uyar, çoğu kez farkında bile olmadan.
Ortamdan zehirlenenler zaten kaybolur gider.
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder