Gündelik dilde kalıcı haz gelip geçici haz…
İsterseniz: ölümsüz haz ölümlü haz…
Mutlaka anlaşmalıyız, insanlığın çivisinin çıktığı, zurnanın zırt dediği
yer burasıdır…
∘∘∘
Vücudun hazları genellikle gelip
geçicidir. Eğlendiricidir, hoşça vakit geçirmenizi sağlar.
Zihinler hazları besleyecek düzeyde tutulduğu ölçüde sevinç verirler.
Zihinsel etkinliklerle kalıcı
hazlarla tanışırsınız.
∘∘∘
Hangi zihinsel etkinliğin kalıcı lezzet taşıdığı konusunda epey bir
karışıklık vardır.
Kitap okumak, sergi gezmek, konsere gidip müzik dinlemek gibi
başkalarının düşüncelerinin ayak izlerinde gezindiğiniz etkinlikler ikincildir –hazırlayıcıdır.
Kendi sorularınızı bulduğunuz sokaklara yöneltirler sizi.
Kendi sorularınızla baş başa
kalmanızı kolaylaştırırlar.
Kalıcı hazlara bu sokaklar çıkar.
∘∘∘
İnsanın anlaşılması zordur. İçinde uyuyan bir şeytan barındırır.
Zihinsel hazlar çevrenizdekilerin şeytanını
uyandırır. Yanlış anlamadınız, istemeden de olsa gösterdiğiniz zihinsel birikim
ve akıl, kestiremeyeceğiniz kadar ezici bir çoğunlukta nefret ve öfkeye neden
olur.
“Birisi, konuştuğu kişinin zihinsel
üstünlüğünü fark ederse, bilinçsizce, karşıdakinin
de aynı ölçüde kendisinin aşağıda ve sınırlı olduğunu ayrımsadığı sonucuna
varır. Bu örtük çıkarım onun keskin nefretini ve hiddetini uyandırır.”[1]
∘∘∘
Bu durumu yalnızca yabancılar için geçerli sanmayın. En yakınlarınızla
bile durum değişmez.
Ailenizde herkes –anneniz dışında- günün birinde “sen bizi küçük görüyorsun!” diye size cephe alacaktır.
Hazır olun!
Elinizden gelirse ve yeterince gerçekçi iseniz erken davranan siz
olursunuz.
∘∘∘
Kalımlı haz hayatınıza doyum katar.
“Bu ne anlamsız hayat!” diye
fısıldayan can sıkıntısı yanınıza uğramaz olur.
Ancak her şeyin bir bedeli vardır:
Yalnızlığa hazır olmalısınız!..
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder