Kadın hayatı sever sevmesine; ama
doğru hayatı aramakta ısrarlı değildir…
Bulduğu hayata alışır ve sever…
Şairin dediği gibi “Biz hayatı
seviyoruz, ne ki hayata değil sevmeye alıştığımız için.”[1]
∘∘∘
Sevgi korku gibi kökü en derine
inen ve de en belalı, en ele avuca sığmayan duygudur.
Hayata, çoklukla korku ve sevgi
perdesini aralayabilirsen –aslında ‘yırtabilirsen’- kavuşursun.
Ancak büyük sıkıntı burada
saklıdır:
Sevgiyle dolu olduğuna inanan ve
sevgiyle yaşayan kadına bunu nasıl anlatırsın?
∘∘∘
Ben fikrimi söyleyeyim:
Anlatamazsın!
İstersen uğraş, başarı şansın yüksek
değildir.
∘∘∘
Yeni hayat ister, yeni değerler
istemez sevgi dolu kadın; değişiklik ister, ancak yaşam kalıplarını kırmadan,
klişelerini bozmadan…
Duygu haritasındaki güvenli
alışkanlık hislerinden biridir sevgi, korku gibi, utanç gibi, suçluluk gibi…
Yeni hayat, yeni duygu haritası kurmaya
cesaret edip başaranların olur…
Sevgi dolu kadın yeni bir hayat
ister, ancak eski alışkanlıklarına, duygularına, içinde kendini bulduğu his
haritasına dokundurmaz.
Bedel ödemek istemez!
Bilmez ki bedelsiz bulsa bile o
hayat onun olmaz!
∘∘∘
Sevgi dolu bir kadınla yeni dünya
kuruyorsan hesap ortada:
Her adımda çelme yiyeceksin!
“Sen ne biçim adamsın!”
Bu, "benim duygu haritamı
çiziyorsun," demektir!
Eski duygularla yeni hayat… falan
diye açıklamaya yeltenme.
Boşuna.
Değiyor, diyorsan yürü; yoksa
vazgeç!
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder