Seksle
öğrenirsin aşkı…
Orada
kalakalmaktır Tanrı’nın laneti…
∘∘∘
Menekşenin
güzelliğinden haberi yoktur…
Gül
kokusunu bilmez…
Öfke
acı tadını almaz…
Vasatlık ucuzluğuna, savaş cinayetlerine,
insan içindeki mucizelere kördür…
∘∘∘
“Erken
açan menekşeyi payladım şöyle diyerek:
‘Tatlı
hırsız, nerden çaldın o güzel kokuyu öyle,
Aşkımın
soluğundan mı?’”[1]
∘∘∘
“Güller,
dikenler üstünde kapılmıştı ürpertiye:
Biri,
alı al utancından, öteki apak, kahrından;
…..
Bildiğim
bunca çiçek var her birinde gördüm şunu:
Ya
rengini senden çalmış, ya da cânım kokusunu.”[2]
∘∘∘
Şairin
keyfi mucizelerine yakın durmasında yatar.
Sade
insan bunu duymaz, hissetmez, görmez, anlamaz…
Burada
boyanır hayatı trajediye, burada bataklığa batar.
Yaşamım
lirik sesi susmuş artık her yer dram dolmuştur…
∘∘∘
Ruhunun
kilidini açamadıysan kabahatin başkasında olması seni rahatlatmasın…
Adına
Tanrı’nın yazdığı mucizeleri kaçıran sensin!
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder