24 Ağustos 2016 Çarşamba

Anlamadan Kazanma Yarışı






Yarışı en iyi anlatan mitolojideki Cennetten kavulma metaforudur…

Bilgiye bulaşınca başın belaya girer…

Anladığını sanırsın aslında anlamamışsındır…

Bilenlerin kazandığı öğretilir!

Kanma!

Düşünmeden yapanlar dünyasıdır yaşadığın…
∘∘∘


Düşünenler gecikir, anlamaya çalıştığı için…

Gündelik dünyada gülünç olurlar…

Ancak bil ki…

Yaparak öne geçmek isteyenlerden büyük sürüler telef olacaktır…

İklime ayak uyduran balık sürüleri gibi!
∘∘∘


Ölenler unutulur kalanlar kahraman olur…

Anlamadan kazanma yarışıdır bu!

Gözünü kapat ne biliyorsan yap!

Anlamayı unut!

Ölürsen ölür kalırsan kazanırsın!
∘∘∘


Hakikat, neden hep uzakta?

Neden saklanmakta bunca derinliklerde?

Kimse anlamıyor zamanında!

Eğer zamanında anlayabilseydi insan,

O zaman yakında ve apaçık olurdu hakikat,

Sevimli ve hoş olurdu elbette.”[1]
∘∘∘


Herkes anlamadan koşarsa yarışı kim kazanır?

Anlamadığı halde en çok anladığını zanneden!

Gözü kara, nedensizce kendine en çok güvenen!

Ayarları kumara yatkın olan!
∘∘∘


Ne zamana kadar böyle sürecek?

Ümit yok mu?

Pek yakın görünmese de var elbette…

Biyoloji ne zaman insanı keşfederse!
∘∘∘


O zamana kadar ne yapacağız?

Yarışın böyle olduğunu bileceğiz…
∘∘∘



[1] Goethe (ö. 1832) Alman şair, “Yarat Ey Sanatçı”, Çev: Ahmet Cemal, Hikmetname.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder