Paramparça

Hayata tahammül etmek kolay baş edilecek bir sorun olsaydı kimse hayatın anlamını aramazdı.

∘∘∘

Yalnızken kolayca derin düşünür ancak zor akıllı olursunuz; kalabalıklaştıkça düşünceleriniz müsamerelerde bile komik olacak denli sığlaşır ve kolay delirirsiniz.

∘∘∘

Çok zeki olduğu bilinen adam, nasılsın diye soranlara her defasında coşkuyla, “Bomba gibiyim!” diyorsa kendini kandırabilmek için başkalarına rol yapıyordur…

∘∘∘

Her entelektüel hakikatin peşinde olduğunu söylediğinde yeterince saygın bir açıklama yaptığını düşünür. Oysa cıngarın çıktığı yer “hakikat”tir.

∘∘∘

Kadın hayatın acımasızlığının panzehiri olarak “sevgi dolu” olduğunu söylüyorsa,  Adamın yükü inanılmaz şekilde artıyor demektir...

 “Hayat dolu” olmayı yanlış yorumladığına Kadını inandıramazsa yanmıştır!

∘∘∘

Google’dan toparladıklarınızı ‘bilgi’ sanmakla kayın validenizi Meryem Ana sanmak arsında derinlemesine fark yoktur.

∘∘∘

İnsanlar yaşam içgüdülerine esir olmaktan kurtulabilseydi tarih kan gölü olmazdı. Hoş bir tarih isteyen toplumlar ücretsiz “hayat ve ölüm korkusundan kurtulma” eğitimleri koymalıdır.

∘∘∘

Hoşça vakit geçirmenin can sıkıntısının çaresi olmadığı anlaşıldığında Batı uygarlığı çökmüş demektir.

∘∘∘

Uzmanlar karşısında Karagöz olmayı beceremezsek Hacivat salgınına omuz veriyoruzdur.

∘∘∘