Donuktur,
kazanma özürlüdür, arzu heves ve umut uyandırmaz sıradan…
Renksizdir
çekmez, ilgisine muhtaç olduklarına benzemeye çalışır…
Çaresizdir,
hayatın derdini anlamamıştır…
Biricikleri
sever hayat…
∘∘∘
Sıradan kalabalığa benzemek peşindedir, evrime meydan okur;
Hayat,
biriciklerin öne çıktığı meydan muharebesidir; gözünü kapayıp çevresine
benzemek isteyenlerin aile yuvası değil…
∘∘∘
İlkokulda
kafama takılan sorulardan birine ancak 40 yaşından sonra yanıt bulabildim.
Herkes
beni sevsin istiyordum, saygı göstersin; ilgi odağı olmak, havalı olmak
güzeldi.
Ama
yolunu bulamıyordum: Ne yapsam olmuyordu, yardım ediyorum olmuyor; güler yüz işe
yaramıyor; sevgi gösterileri boş…
İnsanlar,
renk, çekim, biriciklik, üstünlük, beceri, bir şeylerde iyi hatta çok iyi
olmanı bekliyordu…
40’lardan
sonra anlayacaktım.
Hava
mı istiyorsun, bedelini becerilerinle ödeyeceksin...
Vasatlığı
aşacaksın!
∘∘∘
Halkı
sıradan görmeyin, hepsinin içinde herkesin gönlünde yatan ateş var:
İlgi
çekmek, üstün olmak, iyi yaşamak…
(Bunlar
için ne gerekiyor, bugünün konusu değil…)
Biricikle
sıradanı kolayca birbirinden ayırırlar, sevmezler vasattan kaçarları…
∘∘∘
Konuşmaya
bayıldığımız politika bunun aynasıdır:
İnsanlar
sıradan, kendilerine benzemeye çalışan iyi politikacılara bakmaz, üstün,
biricik, güçlü, havalı olanlara oy verir.
Bilirler
ki sıradanlar ne kazanabilir ne yapabilir…
∘∘∘
Sıradanlık
büyük beladır, zamana köle yapar seni;
Sevince tutunmanın ilk şartı da onu aşmaktır.
Kurtulmak
ne para ne diploma ister, zihinsel çaba yeterlidir...
∘∘∘
Hepimiz
aynı gemideyiz, şöyle bir geriye dönüp bakın, biricik olanları sayın içimizden çıkmış...
Halkımız
şöyle böyle de, kendi başına ışık veren zamana teslim olmamış bilgelerimiz pek mi çok!
Hayali bırakın, henüz buralardayız…
Enseyi
karartmamak yetmiyor.
Biricik
olmak kolay değil, kim bilir kaç kuşak pes etmeden ilkelerle yaşamayı sürdüremezse
ortak akıl boy atmıyor.
∘∘∘
Sıradanlık
belasından kurtulmanın arzusu sevinç kaynağıdır…
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder