Her
saban aynaya baktığında yaşadıklarını görürsün…
Geçmişte
kalanları…
Hayallerini
reddeder, ayna, boş şeylerle uğraştırma beni, gerçeklerden başkasını yansıtmam,
der gibi…
Acımasızdır!
Zamanla
omuz omuza…
∘∘∘
Yıllar
geçtikçe aynalarla aranın limonileşmesinin nedeni budur.
Hayallerinin
yanında, ne tadı ne tuzu yerindedir yaşadıklarının.
∘∘∘
Hayallerini yaşar, gerçekleri geçmişinde bırakırsın…
Geçmişin
yapmıştır seni; ama sen hayallerinle yaşarsın.[1]
∘∘∘
Şimdinin
motorudur hayal;
Geleceğe
attığın adımın gücünü ondan alırsın…
Hayallerini
varetmek için yarınına yürüdüğünü duyumsarsın, bıkmadan usanmadan geçmiş -gerçek-
üretirken, kendini yaptığını hissetmezsin…
∘∘∘
Duygularına
aldırmadan eserini ortaya dökmüştür ayna:
Sanılanın
tersine, derdin, kaşlarını taşıyamayan, çizgilerden yorgun düşmüş yüzün değildir;
Cevap
vermekten ürktüğün soruların ağırlığıdır sıkıntın…
Onca
hayal boşa mıydı? Kafandan çıkıp varlık haline dönüşenler yorgunluğuna değmiş
miydi?
Sabahları,
yüksek tepelerin ıslak pusu gibi ruhunu aniden sarıveren hüznün kaynağı bu
lanetli sorulardır…
∘∘∘
Koca bir dalga gibi seni bilmediğin mekânlara sürükleyen tuhaf gönül üzüntüsüne pek kızma.
İçten
içe garip bir keyif bile duyarsın, uğraşmışsındır, felek yar olmamıştır…
Uykusuz
geçirdiğin geceleri anımsarsın; boşuna değildir…
“Nereden
bilebilirdin” merhemiyle ovarsın
sızlayan yerlerini:
Krizi,
fırtınayı, doların katlanacağını, adamın alçak, karının o.ospu olduğunu…
∘∘∘
Anlamadığın
bir rehavet çöker aşarsın krizi.
Hiçbir
şey olmamış gibi sürer hayat, zamanla dost;
Bir
de ne görürsün, o alçak hayallerden hâlâ gezinip duranlar var içinde, kalan
yarınların için kurulmuş…
∘∘∘
Her
sabah yüzünü yıkarken bu hesabı veriyorsun ya da vereceksin…
Hayır
diyorsan bilinçaltından çalışıyorsun.
∘∘∘
Döngüye
akıl erdirmek zor:
Hayaller
bol keseden, aynalar hoyrat, gerçekler
doyurmuyor…
Fazla
kurcalama, kederli bu yolculuk ancak böyle çekiliyor…
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder