Önce
hangi gruptansın ona bakalım:
Hayatın
aktığı yöne mi gidiyorsun, yoksa tersine mi?
∘∘∘
Eğrisine
doğrusuna bakmadan zamanın aktığı yöne gitmekten rahatsız değilsen, -yaşama uyum
sağlamışsan- mutlusundur…
Zorlukların
varsa ayak uydurmakta beceriksiz sayarsın kendini;
İmrenirsin
uyanıklara, herkesle iyi ilişki kuranlara…
Yok yere
“canım seni gördüm daha iyi oldum!” diyenlere…
Kolay
rüşvet verenlere…
Arkadaşı
çok, dostu az olanlara…
Kurnazlara,
ilkesiz pragmatiklere, faydacılara…
∘∘∘
İnsan
ruhunda zaman aklın tersine akar, acımasızdır; yalnızca evrim gelir hakkından onun…
Bunu
görmüşsen, yönünü kendin çizince mutlu olmuş sayarsın kendini.
İşin
kolay değildir; ama değişemezsin böyleysen böylesindir…
∘∘∘
Dalgaya
karşı yüzmek bir yoldur…
Çabuk
yorulur saçmaladığını çok sürmeden anlarsın.
Başlarsın
duygularını karşılayan yeni yollar aramaya…
Zamanın
silahşörleri hemen yakalar izole ederler seni.
∘∘∘
İstediğin
kadar herkese saygılı, nazik, hoşgörülü, anlayışlı ol…
Nefes
almandan pirelenir, duruşundan alınırlar…
Tarzından
gıcık kapar, kendilerini adam yerine koymadığını zannederler…
Durumu
kavrarsın, ancak değiştirmeye gücün yetmez…
Sonunda
pes eder, umursamaz, bildiğin yoldan gidersin;
Ne
kadar erkense o kadar şanslısın…
∘∘∘
Senin
için mutluluk “başka bir dünya” kurmaktır…
Zamanın
ruhuna kafa tutan…
Edebiyatın,
şiirin, müziğin, felsefenin dünyalarından esinlenen…
Kendi
becerilerinin üzerinde temellenen…
∘∘∘
İkinci
gruptan biri gibi hissediyorsan…
Ya
kendi becerilerinin dünyasında bildiğin gibi yaşarsın;
Değerlerini
kendin yaratarak…
Ki mutlusundur.
Ya
da sürekli eleştirdiğin sistemin ikliminde ümitsizce yeşerecek toprak ararsın…
Kuşkusuz mutsuzsundur.
∘∘∘
