2 Haziran 2016 Perşembe

İntihara Giderken Aldırmayan İnsanlar



Petrol ve kömür kullanımı derhal durdurmazsak ne olacağını biliyoruz…

Aldırmıyoruz!

Aklınız alıyor mu, kömürün ve petrolün sahiplerinin mallarını yer altında bırakıp unutacaklarını?

İnanmıyorsunuz… Ben de inanmıyorum…

Kömürün ve petrolün sahipleri bir yolunu bulup yaşayacaklarına inanıyor, kalanlara da aldırmıyor…
∘∘∘


Bugün doğan çocuklarınız dünyanın sonunu görecek!

Bugün doğan çocuklarınızın torunları olmayacak, çünkü anneleri doğuramayacak…

Yokoluş gelecek, insan ortadan kalkacak…

Birkaç yıl içinde kuzey kutbunda buzul kalmayacak, 35 yıl sonra denizler 3 metre yükselecek!

Bunlar hikâye değil!

Bunlar kurgu değil!

Kara mizah hiç değil!

Dalga geçmiyorum!
∘∘∘


50 – 100 bin yıl önce başlayan maceranın sonu görünüyor…

Diyelim 50 bin yıl önce… Atalarımızın birinin kafasında bir sarsıntı oldu…

Neden, niçin diye soruyor ve de sorularını seslendiriyordu…

Hem düşünmeye hem konuşmaya başlamıştı…

İşin aslı, konuşması düşüncesinin önünü açmıştı!

Konuştuğu dilin amacı düşünmesini sağlamaktı…
∘∘∘


Bugün bizler, tüm insanlar, ilk kez düşünen o şanslı (!) atamızın torunlarıyız…

Büyük, büyük dedemiz –veya ninemiz- o…

Aslında hepimiz kardeşiz, ama kardeşlik para etmiyor…

Düşüncenin verdiği silahlarla düşünemeyenlerin tümünü yok etmişiz…

Tüm canlılar artık esirimiz…
∘∘∘


Sıra gelmiş kendimize…

Kalanların tümüne…

Toplu intihara…

Hâlâ bir ümit var elbet…

Düşünce hem çok yaratıcı, hem de çok zalimce parçalayıcı ve öldürücü…

Mesele insanın yaratıcılığını hayatı korumak için kullanabilmek…

Şimdiye dek pek olmamış…

Ama her şeyin bir ilki var…

Belki de petrolü ve kömürü yer altında tutacak basireti gösterebiliriz…

∘∘∘


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder