Onlarca abur- cubur şey –kitap- okur, atar bir köşeye
unutursun…
Boşuna değildir:
Kesilip bırakmazsan, mutlaka
Sürekli okuyacağın biricik kitabını bulursun…
∘∘∘
Sonunda bir de bakarsın biricik kitapların öylesine çoğalmış
ki…
Şaşırıp kalmışsın:
Okuyacağın yegâne kitap sen kendin olmuşsun.
∘∘∘
Şiirsiz yaşayabilenden şair olmaz,
Yaşamadan edebilenden de hayat fışkırmazmış…
Yaşamadan çabuk ihtiyarlıyor modern insan yanlış hayatın
sokaklarında,
Canlılığını uzun koruyor –uzun yaşıyor- ama sevinçsiz
günlerde…
Edebilirsen, ayağa kalkmazsan, razı olursan hep böyle sürüp gidecekmiş…
Çünkü “Şiirin teorisi
bizzat hayatın teorisiymiş”[1]…
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder