"Yapmayan" İnsan

Tutkularının çürümesini izlemek zorunda kalır.

Neyi “yapmayan”?

İşçiliğinde, İçindeki “ustalık cini”ni bol bol kullandığı bir şeyi…

Bizatihi yapmanın kendisi, ne yaptığınızdan çok daha öanmlidir…

∘∘∘

İçimdeki ustalık cinini nasıl keşfedeceğim?

Ustalık cini, tutkularınıza açılan kapının koludur; o –sizin için kutsal- kolu açıp içeri süzülmezseniz tutkularınıza dokunmadan çekip gidersiniz.

Önce bir duyumumu paylaşacağım.

Amerikalı bir uzman (Amerika uzmandan geçilmez, neyin uzmanı bilmiyorum) şöyle diyormuş:

Bir hafta herkesten uzak bir yere gidip kafa dinleyin…

Yapayalnız… Tv’den, bilgisayardan, cep telefonundan, her şeyden uzak…

Sonunda kolunuza tutkunuzu takıp dönersiniz evinize!

Sayın uzman ne denli haklıdır bilinmez…

Deneyin, kararı kendiniz verin derim, gerçekten merak ediyorsanız…

Amerika’da ille de piyasayı fonlayacaksın? Gidip bir hafta bir yerde kalacaksınız…

∘∘∘

Doğrudur, tutkularınızı sizden başkası sezemez, duyamaz, hissedemez…

Aslında kendinizi bırakabilseniz yolunuz doğrudan onlara çıkacaktır; ama bırakamazsınız, “siz”, aslında piyasanın –toplumun- kurguladığı “sizsiniz”…

Arzuladıklarınız, gerçek arzularınız değil, çevrenin etkisiyle size karşın şekillenmiş istekler.

Bu nedenle gündelik hayatınızda tutkularınızla tanışmanız şansa bağlıdır.

Arada bir, ilgisiz işler yaparken, teğet geçtiğiniz olur tutkularınıza; günleriniz daha zevkli geçer, hayat güzelleşmiştir inanamazsınız, nedenini düşünmeye vaktiniz yoktur…

Aslında olan basittir:

Zihninizde bulunan, pek sık kullanmadığınız –tutkularınızla ilişkin- düzeneklerden, ön programlardan, nöron gruplarından bir bölümünü kullanmışsınızdır. Belli ki bu programları çok rahat kullanıyorsunuzdur.

Başkaları diyelim 10 nöron kullanıyorsa siz 2 kullanıyorsunuzdur. Diğerleri zorlanırken sizin güle oynaya geçer gidersiniz.

∘∘∘

Tutkularınızın peşine mi düştünüz?

Neleri yaparken daha mutlu oldunuz ona bakın; ne yapıp edin –para için ya da amatörce- o işleri yapmaya bakın…

∘∘∘

Dediklerim epey ters gelecektir, biliyorum; zamanı para kazanmak için  bahşedilmiş süreler gibi görünce tutku mutku şehir efsanesidir.

∘∘∘

Ne çok ressam, ne çok romancı, ne çok müzisyen, ne çok eleştirmen, ne çok tiyatrocu, ne çok ahçı, ne çok işsiz –gerçekten özgür-, ne çok ….. (gerisini siz doldurun, insanların potansiyel kendine özel iş alanlarını) bugün şirketlerin – herhangi bir şey yapmayı gerektirmeyen, gözetmekle yetinen- masalarında tutkularını boğazlıyor inanamazsınız.

∘∘∘

Ustalık cininin sesini duyup “yapmazsan”,  tutkularının çürümesini hüzünle seyretmeye mahkûm edersin kendini.

Daha sonra içindeki sıkıntıyı hayatın anlamsızlığı merceğinden açıklamaya çalıştığında, ruhunun çalmadığın kapılarını  anımsayacak olursan şaşırma.

∘∘∘