Akıl
verirler:
“Baba,
her şeyi takıyorsun yahu!”
“Canım,
takma kafaya!”
∘∘∘
Bu
sağduyu atışlarının yüzde 10’u doğru yüzde 90’ı yanlıştır.
Doğrudur,
olur olmaz şeylerden hayali düşmanlar yaratırsan…
Hayat
söndürücü yanlıştır, bir çengele asılmadan esmeyen rüzgâr gibi yaşıyor, hiçbir
şeye takmadan kafanı boş tutuyorsan…
∘∘∘
Doğru
hayatla yanlış hayatı “kafaya takmak” ırmağı ayırır; suya girmezsen vasatlıktan
içini yersin haberin olmaz.
İçi
geçmiş kavuna dönersin.
Kafası
çalışan insanın en zalim hastalığı budur!
Gündelik
hayat denen bayıltıcı rutinde debelenip durursun; tat almak için yemediğin
halt, açmadığın kutu kalmaz ama içindeki kara boşluğu dolduramazsın…
Yanlış
hayatın içinde çırpınıyorsundur aklının ucuyla göremezsin…
Yanlış
hayat uçurumuna düşmüşsündür; çıkmanın tek yolu “kafaya takmaktır” bilemezsin…
∘∘∘
Barınmak,
yemek, eğlenmek, seks yapmak, çocuk yetiştirmek, kafaya bir şeyleri takıyorsan
hayattır…
İnsan
kafaya takmak için gelir dünyaya, mutluluk kafaya takacağın şeyi bulabilmektir…
∘∘∘
Kafaya
takacağın şeylerin yoksa -aslına bakarsan- eğlenmenin bile tadını alamazsın.
Başka
türlüsünü bilmediğinden –asla doyurmayan- vakit geçirmeyle yetinir, “eğlence” bilirsin.
Köpeklerden
özür dileyerek söylüyorum: “köpek öldüren” içiyorsundur şarap sanırsın...
∘∘∘
Mutluluk
aslında çok da zor bir zanaat değildir kafaya takmayı bilirsen.
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder