Uzun
zamandır teknolojiden mutluluk damıtmaya çalışmanın hüznünü seziyor ancak
yazamıyordum.
Geçenlerde
Ali Murat İrat’ın “Cehalet” başlıklı yazısı çıktı.
Tombala!
Ampul
yandı kafamda!
∘∘∘
Yalnızca
“bilme” peşindeysem, onunla yetiniyorsam, “bilgi”yi aramak gibi bir derdim
yoksa, zehirli bir bataklığa gömülüyor, her hamlemde biraz daha batıyordum.
Çünkü
hayatın asıl tadına doyum olmayan oyunu, mutluluk denen “olgunlaşmayla gelen sonsuzluğa”[1] taşıyan oyunu, “bilmek”
değil “bildiklerini –bilgiyi-” tartmak, ölçüp biçmek, değerlendirmek, sınamak,
test etmek, daha iyiye, daha güzele, daha doğruya yönelen kanatlarda uçmak.
“Bilmeyle”
yetinmişsem, “bilgiyi” aramadan zevk almayı öğrenememişsem bedelini öderim -farkında
bile olmadan…
Öylesine
bir fırtınaya kapılmış ve savrulmuşumdur ki, çok kazandıkça çok güvenli ve de
çok mutlu olacaklarını sananların hüsranına benzer hayal kırıklığım…
∘∘∘
Bütün
canlılar bilir; bilmeden canlı kalamazsın, ayakta duramazsın…
İnsan
hem bilir hem bildiklerini ölçer ve de tartar…
“Öğrendim
öğrenmesine, ancak işe yarar görünse bile, bu, ilerde benim başımı belaya sokar…”
diyebilen yalnızca insandır.
“Savaşlar”
için böyle diyebilir, “uyuşturucu” için böyle diyebilir, “borçlanma” için böyle
diyebilir, “büyüme” için böyle diyebilir, “kumar” için böyle diyebilir, “kapitalizm”
için böyle diyebilir…
Diyebilir
de diyebilir… Gerisini siz sayın
∘∘∘
Ölçüp
biçmeye başlarsanız geleceğiniz son durak “bilginin hayat bağlamında ne işe
yarayacağıdır…”
Yaşamın
ev sahibi dünyamıza neye mal olduğudur.
Dünyamızın
misafiri canlıların yaşamlarına ne kattığıdır.
∘∘∘
Bilmenin
peşinde koşmakla yetinen insanın katkısı yalnızca “teknolojiye”dir.
Bu
nedenle kördür teknoloji; güçlüdür önünü görmez, yapar ama bedelinden
habersizdir; vakit geçirtir, eğlendirir, hayatını kolaylaştırır ancak mutlu
etmez…
Hayatı
kolaylaşan insan bir süre mutludur, sonra bununla yetinemez; açmazda bulur kendini…
Dışardan
bakanlar anlam veremez.
“Başarılı
bir hayatı vardı durduk yerde ne oldu ki?”
∘∘∘
Allah
“bilme”nin peşinden koşup “bilgi”ye boş veren teknolojiden dünyamızı ve
hayatımızı korusun!
∘∘∘
[1] “Bilgelik:
Olgunlaşmayla gelen sonsuzluk…” “Vergilius’un
Ölümü”, Herman Broch (ö. 1951) Avusturyalı yazar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder