25 Ocak 2020 Cumartesi

Başkalarıyla Yarışmak Önce Kişiyi Ardından Toplumu Çürütür






Beceriye giden yollar, insanın kendisiyle (yalnızca kendisiyle) yarıştığı dolambaçlı, bunaltılı ve sonuç garantisi olmayan, çoğu kez çıkmaz izlenimi veren patikalardır.
Beceri mutlu etmesine eder de para getirip getirmeyeceği su götürür…
Geçim derdi, insanları çürümeye yani başkalarıyla yarışmaya, “iş” denilen herkesin aday olduğu süreçlere talip olmaya zorlar.
∘∘∘

Kapitalizm insanı ve toplumu çürütmesinin nedenidir bu.
∘∘∘

Beceri güzelleştirir.
Pek sevimsiz, hatta itici bulduğunuz birini güzel şarkı söylerken duyduğunuzda görüşlerinizin nasıl hızla olumluya dönüştüğünü anımsayın…
Üsteki cümlemi düzeltiyorum:
Güzellik beceridir….
∘∘∘

Diploma değil “beceri” aramalı akıllı olan…
Mutluluk arayan…
Güzel insan olmak isteyen…
∘∘∘

Güzel doğulur;
Ama güzel kalmak, “beceri” ister…
Bunaltılı yollarda atacağın terler içinde yeşerir beceri…
∘∘∘

Bu sihirli “beceri” meyvesini veren tek ağacın adı:
Kendinle Yarışmaktır”…
∘∘∘

Yaşamın her adımına biraz olsun “kendinle yarışmak” karışmıştır karışmasına…
Ama azıcıktır dozu, anlamadan, duymadan, sezmeden geçip gidersin...
∘∘∘

İki alanda baskındır “kendinle yarışmak:
Spor ve Sanat…
(Bilim sanatın içinde saklıdır.)
Sporu “yapmak” kendinle, “seyretmek” başkalarıyla yarışmaktır.
Spordan beslenmek isteyen mutlaka “yapmalı”…
“Vakit mi var?” büyük hikâyedir, biliyorsunuz; kimsenin inanmadığı…
∘∘∘
Sanata gelince, spordan epey faklıdır.
Doğrudan içinde olmasan da, sanatı değerlendirmeye çalışmak bile kendinle yarışmayla tanıştıracaktır seni…
∘∘∘

Kendinle yarışmayı hissetmemişsen “ahlaklı” olmanın, “dürüst” olmanın, “adil oyun”un gerçek lezzetini bilemezsin.
∘∘∘

Yalnızca başkalarını geçerek zengin olabilirsin.
Paranın daha çok böyle kazanıldığı toplumlardır  gelişmemiş olanlar…
Üyelerini kendini geçmeye zorlamayan toplumların çürümesinin nedeni burada yatar.
Gelişme kendini geçmektir.
Mutluluk da öyle…
∘∘∘

Zengin olmanın mutlu olmaya yetmemesi, çürümenin hazzı kokuşturması yüzündendir.
∘∘∘

Spor yapmak, sanatı –en azından- değerlendirebilmek, insana yaklaştırır kişiyi;
Çünkü kendinle yarışmayı hissetmeden insanı göremezsin.
∘∘∘










Hiç yorum yok:

Yorum Gönder