29 Eylül 2020 Salı

Sporun Mantığı Hayatın Mantığıdır

 

 

Gündelik hayatın güçlüklerle dolup taşmasının, acılar, kederler, sıkıntılar, mutsuzluklar yüklü olmasının ana nedenlerinden biri “Yanlış hayatı doğru yaşamaya çalışıyor” olmamızdır.

Oku hedefin tam tersine atarız, ardından vuramadık diye dövünürüz…

“Yanlış hayatı doğru yaşamaya çalışmak,” bu demektir…

∘∘∘

 

Neden yaparız bu budalalığı?

Bunca övündüğümüz aklımız neden çalışmaz?

Türümüzün yarattığı uygarlığın bayrak direği “bilim” neden imdadımıza yetişmez, niçin göz göre göre aynı tuzağa düşer ardı ardına insan nesilleri?

∘∘∘

 

Modern toplumumuz “kölelikle nasıl mutlu olunur?” bilmecesini çözmekle ömürler tüketmektedir.

Üniversiteler “üniversal –evrensel, herkes için geçerli- bilgi vermek yerine, piyasaya iyi köle yetiştirmeyi eğitimle neredeyse eşitlemiştir.

Yanlış hayata –doğru- adam yetiştirme profesörleriyle doludur okullarımız.

∘∘∘

 

Hükümetler ne derse desin, okullarda ne öğretilirse öğretilsin nasıl oluyor da aklı başında bir insan bu tuzağa düşüyor?

∘∘∘

 

Çünkü gündelik hayatta doğru düşünmemizi sağlayacak güvenilir bir “mantık” yok elimizde…

Bilimin mantığı gündelik hayata uygun değil ne yazık ki;

Hayat fazla hızlı dönüyor bilimsel mantık için…

∘∘∘

 

Aristo mantığı, diyalektik mantık…

Bunları geçiniz; sabahtan akşama aldığınız kararlarda komik olursunuz.

∘∘∘

 

Peki yaptığımız nedir?

Çevrene bakmak, toplumun gazına gelmek…

“Yaşama”nın yerine, “ayakta kalmayı” koymamızı öğütleyen “sağduyuya” teslim olmak…

Neden yapıldığını anlamaya başlamadan, bulabildiğin işte kalıplara dökülüp yok olmak…

Ya da iş bulamadan, ayakta kalmayı beceremediğin için tükenmek, bitmek…

∘∘∘

 

Spor hayatın hızlı çekimi; ama mantığı gündelik hayata hiç benzemiyor…

İş” bulur gibi “spor” bulamazsın…

Zihninin, sinir sisteminin, kaslarının, hafızanın, hayallerinin çuk oturmadığı işe girer, iyi kötü –ömür törpüsü de olsa- bir yaşamı sürüklersin…

Ama aynı şekilde sporu sürdüremezsin…

Ruhunun ritmini duymuyorsan hiçbir sporun kapısı açılmaz sana…

∘∘∘

 

Becerebildiğin bir sporda nasıl öğreniyorsan hayatta da öyle öğrenmen gerekir aslında.

Sporun ve gündelik hayatın mantığı başkasından öğrenilmez; duyulur, hissedilir, denenir, sonuçlarına göre yeni hislerin izlenir…

Ve de bu çevrim sürüp gider…

Ta ki “buldum!” çığlığı yükselinceye dek…

∘∘∘

 

Spordan uzak olanlara bunları anlatmak neredeyse imkânsızdır…

Bu “mantığı” uygulamanın olmazsa olmazı, deneyim ve uygulama başarısızlıklarından edinilmiş katman katman dersin aklı ve bilgeliğidir.

∘∘∘

 

Sağlığı, morali, coşkuyu bir yana bırakın, sporun faydalarını düşünürken…

Asıl olan sporun beyne döğmesini çıkardığı işe yarar “mantık”tır;

Spor yaparken kazandığın; ayırdında bile olmadan…

Sinir sistemine taban tabana zıt işlerde tükenmeni önleyecek başka neyin var sanıyorsun?

∘∘∘

 

Diploma mı?

Bir daha düşün derim…

∘∘∘

22 Eylül 2020 Salı

Mutluluk Yolda Olmaktır

 


 

Her gün yeni adımlar atmayı düşündüğün…

Yaşama sevinci, gittiğin yönde aşama kaydetmek uğrunda, kafanda kümelenen fikirlerin  fişekler fırlatmasıdır…

Gözündeki ışıltı bu fişeklerin parıltısıdır.

∘∘∘

 

Aşık olmak yeni dünyalar mayalar ruhunda;

Nedeni yola çıkmış olmandır.

Hedefe gider yol…

Yürümenin her adımı dünyalar kurar yolda…

∘∘∘

 

Kavuşunca aşk kararsız kalır, çünkü yolun tükenmiştir…

Ufkun yorgun, gönlün oturuşmuş, beynin durgun…

Yeni yollara düşmezsen körelir –aşk-, nefessiz kalır.

“Kavuşamazsan aşk olur” denmesinin nedeni budur…

Yeni “yol” bulamazsan aşkın ışığı parıltısını yitirecektir…

İşığı çakan, aşkın kendisi değil yolda olmandır çünkü…

∘∘∘

 

“Yolsuz kalmak,” gündelik dilde parasızlık olsa da,

Aslında ufuksuzluk, gönülsüzlük ve de ruhsuzluk…

Anlayacağın mutsuzluk…

Yarı ölüm!

∘∘∘

 

“Yolda olmamak” mutsuzluk…

Hep başka şeyler arayıp durursun gönlünde ışık yakmak için:

Eş, dost, akraba, komşu…

“Vakit geçirrne”…

“Yola düşüp” yürümek aklının ucundan geçmez…

Unutmuşsundur:

Hayat “yolda olmak”tır.

∘∘∘

 

Acısızlık, dertsizlik, şanssızlıktan çökmemek, insan hakkı…

Ama hayat değildir.

∘∘∘

 

Acılarla detlerle de olsa “yolda olmaktır” hayat.

∘∘∘