Her
gün yeni adımlar atmayı düşündüğün…
Yaşama sevinci, gittiğin yönde aşama kaydetmek uğrunda, kafanda kümelenen fikirlerin fişekler fırlatmasıdır…
Gözündeki
ışıltı bu fişeklerin parıltısıdır.
∘∘∘
Aşık
olmak yeni dünyalar mayalar ruhunda;
Nedeni
yola çıkmış olmandır.
Hedefe
gider yol…
Yürümenin
her adımı dünyalar kurar yolda…
∘∘∘
Kavuşunca
aşk kararsız kalır, çünkü yolun tükenmiştir…
Ufkun
yorgun, gönlün oturuşmuş, beynin durgun…
Yeni
yollara düşmezsen körelir –aşk-, nefessiz kalır.
“Kavuşamazsan
aşk olur” denmesinin nedeni budur…
Yeni
“yol” bulamazsan aşkın ışığı parıltısını yitirecektir…
İşığı
çakan, aşkın kendisi değil yolda olmandır çünkü…
∘∘∘
“Yolsuz
kalmak,” gündelik dilde parasızlık olsa da,
Aslında
ufuksuzluk, gönülsüzlük ve de ruhsuzluk…
Anlayacağın
mutsuzluk…
Yarı
ölüm!
∘∘∘
“Yolda
olmamak” mutsuzluk…
Hep
başka şeyler arayıp durursun gönlünde ışık yakmak için:
Eş,
dost, akraba, komşu…
“Vakit
geçirrne”…
“Yola
düşüp” yürümek aklının ucundan geçmez…
Unutmuşsundur:
Hayat
“yolda olmak”tır.
∘∘∘
Acısızlık,
dertsizlik, şanssızlıktan çökmemek, insan hakkı…
Ama
hayat değildir.
∘∘∘
Acılarla
detlerle de olsa “yolda olmaktır” hayat.
∘∘∘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder